1e reisverslag stage Bali

Hallo allemaal,

Hierbij het eerste ‘reisverslag’ vanaf het Indonesische eiland Bali, “Island of the gods”.
Zoals iedereen weet, ben ik zaterdag 28 maart vertrokken vanaf Schiphol Amsterdam. Ik werd uitgezwaaid door mijn ouders en mijn zusje. Een bijzonder en een apart moment, want dan is het écht zover! Nu echt afscheid nemen, met een stevige knuffel van hun allemaal en een ‘tût fan mem’, en toen ben ik naar de douane gelopen en heb ik de drempel van Nederland overgestoken. Nog één keer zwaaien en dan omdraaien. Een moment waar naar je hebt uitgekeken en een moment van ‘wat staat me nu te wachten’. Bij de gate zat Richard, mijn reisgenoot, al te wachten en toen was het zover we konden aan boord.

De vlucht zelf begon al met ruim 45 minuten vertraging en na ongeveer 14 uur kwamen we aan in Singapore. Hier moesten we uit het vliegtuig en na een uur, konden we ook weer aanboord. Op Singapore moesten we ook nog eens een half uur wachten en toen konden we de reis van nog ongeveer 2 uur vervolgen naar International Airport Denpasar – Bali. Hier werden we door de chauffeur van onze huisbaas opgepikt, alleen waar was hij…. Honderden mensen stonden bij de aankomst hal met naambordjes, ze lijken allemaal op elkaar en vind dan maar eens de juiste persoon. Uiteindelijk contact gehad met Wayan, de huisbaas, en na nog een paar minuten zoeken vonden we dan uiteindelijk de chauffeur die ons naar ons nieuwe thuis zou brengen. Op het adres van bestemming aangekomen (zondag 29 maart om 23.00 uur) werden we hartelijk ontvangen door mr. Wayan Sudiarta. Hij liet ons de kamers zien en toen nog met zijn drieën ons eerste Indonesische biertje (Bintang) gedronken. Toen werd het tijd om te slapen, want na een complete dag onderweg zijn geweest had ik het in ieder geval wel gehad.

Maandag 30 maart, heerlijk rustig aangedaan. Uit zoeken waar de supermarkt in de buurt zou zijn, dit was overigens niet heel moeilijk want om de 100 meter is er wel een minimarket. Dat wil echter nog niet zeggen dat ze ook de spullen verkopen die ik graag zou kopen, maar we hebben wel de juiste winkeltjes gevonden. De eerste nodige spullen ingeslagen, en toen opzoek naar een fotograaf voor onze pasfoto’s (zie later) voor de rest de hele dag een beetje bij komen van de vlucht. Die avond kwam ook nog een nieuwe student hier op onze accommodatie, een Franseuse, Coline, met haar en Richard uit eten geweest bij een Thais restaurant, Kat Kitchen.
Dinsdag 31 maart hadden we om 10.00 uur al een afspraak voor onze werkvergunning op school, Stenden University Bali. Hier voor hadden we ook onze pasfoto’s nodig. Nadat we onze paspoorten hadden ingeleverd, kregen we een rondleiding op Stenden Bali. Daarna met de chauffeur naar een telefoonwinkel geweest om een Indonesisch nummer aan te schaffen. (zie onderaan dit bericht). Vervolgens de rest van de dag wederom rustig aan gedaan.

Woensdag 1 april hadden Richard en Ik om 10uur alweer een afspraak staan bij ons gezamenlijke stageadres Grand Inna Kuta. Een vier sterren hotel in de toeristenstad Kuta, en het is waar, het ligt aan het strand! Dus wuivende palm bomen, wit strand en een blauwe zee.. We werden hartelijk ontvangen door het management team en na een gesprek kregen we een rondleiding door het hotel. 3 vleugels en in totaal 322 kamers. Hoewel Richard zich bezig mag houden met Food & Beverages, hou ik me de komende 10 maanden bezig op de afdeling roomsdivision. De eerste week zal ik op de afdeling reserveringen komen te staan, de week erop receptie, 3e week zal bestaan uit guestrelations, en de vierde week op duty management. Op die manier leer ik de roomsdivision afdeling goed kennen. Na een afsluitend drankje gedronken te hebben, hebben we bij het hotel nog geluncht op het strand. Bij thuiskomst een goed gevoel aan de introductie over gehouden, en dus zal mijn eerste stagedag op maandag 6 april vast wel goed komen. Die middag scooter les gehad en zijn we die avond naar het strand gereden. We wouden daar namelijk even kijken, maar voordat we de scooter geparkeerd hadden, werden we al aan een tafel gezet bij een vis restaurant. Hier hebben we fish en chips gegeten, maar betaalden ook gelijk de hoofdprijs, 350,000 roepia per persoon. En dat is een hoop geld voor een diner hier.
Donderdag 2 april was een rustige dag, geen haast, en geen drukte, we zijn naar de Carrefour gereden, een gigantische supermarkt waar alles te krijgen valt. Zo gebruik ik voor de catering wel eens een pitahaya, (roze, dragonfruit), in Nederlands kosten ze €4,35 per stuk, hier een kilo voor nog geen €1,50… dus voor de catering in het vervolg hier inkopen doen. We reden hier ook even heen om te wennen aan het verkeer.. want het is hier een gekkenhuis! Ten eerste je rijdt hier links, ten tweede het is hier ontzettend druk, 3. Ze halen je van alle kanten in waar mogelijk, 4. Verkeersregels kennen ze niet, maar worden alleen toegepast op toeristen, dus ook geen maximum snelheid. En men rijdt hier als een kip zonder kop rond.. dus heel wat anders dan we gewend zijn.

Vrijdags hebben we geprobeerd om met de scooter op het werk te komen.. en dat lukte vrij eenvoudig. Daarna even verkoeling gezocht bij het buurhotel, hard rock café/hotel. En vervolgens even op het strand gekeken en rond gescooterd in Kuta. Die middag kwam ook een ander huisgenoot aan op Bali, een Nederlandse, Juliet. Altijd leuk om nog meer Nederlanders te leren kennen.
Die avond ben ik met Coline in de Taxi naar Semanjak geweest. De plaats waar we hadden afgesproken, was La Plancha, echter wist de taxi chauffeur dit niet te vinden.. waardoor we erg lang onderweg zijn geweest. Hier hadden we afgesproken met onze Italiaanse huisgenoot Beatrice. Zij was hier met een vriend, Johan, een Nederlander. Nadat we een paar biertjes op het strand hebben gedronken zijn we naar La Fuente geweest. Een discotheek midden in Seminyak. Hier nog gezellig op stap geweest, maar het was er wel zo ontzettend heet, dat ik mijn shirt aan het einde van de avond wel kon uitwringen.

Zaterdags rustig aan gedaan, we zijn naar een supermarkt gereden en die avond bij een ‘warung’ gegeten. Dit zijn hele kleine Indonesische eettentjes, waar je lokale gerechten kunt eten voor nog geen 1 euro. Dit smaakte erg goed, maar het is altijd afwachten hoe je de volgende dag er op reageert, want hygiëne is een woord dat hier in de horeca niet voorkomt… details zal ik jullie verder dan ook besparen.

Zondags voelden we ons goed, dus ik ben met Richard en Juliet naar de tempel Uluwatu gereden. Bali is erg Hindoeïstisch dus je vindt overal tempels, zelfs bij ons huis is een familie tempel. En zo hebben veel Balinezen hun eigen tempel, een dorpstempel, streektempel en speciale tempels waar bepaalde goden worden vereerd. Bij de Uluwatu tempel kregen we eerst een lint/sjaal om onze middel, anders mochten we niet naar binnen. Hier kregen we een rondleiding van een meneer voor $10,-. We kregen mooie uitzichten te zien, gebouwen en apen.. het leek de apenheul wel. In de gebedstempel mochten we niet komen, dit was alleen voor gelovigen. Na de rondleiding zouden we de meneer betalen vroeg hij, 150.000 roepia.. de dollar koerst stond rond de 13.000 voor 1 roepia, dus we hebben hem 130.000 gegeven en zijn toen weg gegaan. Op de terug weg werden we aan gehouden door de politie. We moesten ons internationaal rijbewijs laten zien, en bij mij was het foute boel. Ik had van de ANWB geen stempeltje gekregen bij de scooter dus dat betekend boete.. de politie agent begon met 500.000 roepia, dat vond ik veel te veel, dus zij 100k, dan zou hij mijn rijbewijs in houden. Dus toen zei hij dan doen we 300.000 roepia, ik denk ga maar wel akkoord voor dat ik meer problemen zou krijgen. Dus betalen, en weg wezen. Die middag ben ik naar een spa geweest waar ik een Balinese massage heb gehad. Dit duurde een uur en was heerlijk relaxen. Dit koste mij uiteindelijk 150.000 roepia, ongeveer €11,00. Die avond weer naar de warung wezen eten en toen vroeg op bed, want maandag was mijn eerste stage dag.

Maandag 6 april, mijn eerste stage dag. Om 6 uur in de ochtend ging de wekker al, (veel te vroeg voor mij), en ik had waardeloos geslapen dus de werkweek begon al goed. Om kwart over zeven stapten Richard en ik op de scooter zodat we mooi op tijd op het werk zouden zijn. Tussen het verkeer door gecrost kwamen we om 07.35 uur aan op het werk mooi op tijd. Op mijn afdeling, reserveringen, was ik er als eerste. Toen de roomsdivision manager binnen kwam eerst bij hem op kantoor gezeten en even gepraat. Hier kreeg ik ook een rooster, een zesdaagse werk week van 8uur tot 16uur. Tussen 11.00 en 13.00 kan ik om pauze, van een uur, en krijg je eten. Laat maar zeggen elke dag gewoon rijst met hele pittige kip! Vervolgens naar mijn werkplek voor de komende week. Hier heb ik geleerd hoe ik de eerste reserveringen in het systeem kon plaatsen. En zo doende wist ik wat mijn taak was voor de rest van de week. Die middag hoorde ik van Richard dat hij een 5 daagse werkweek had, en een uur langer door zou werken, dat wil uiteraard ook erg graag, dus ben dinsdags naar mijn manager gegaan. Hij was niet zo makkelijk dus hij zou het overleggen. Woensdag hoorde ik echter dat Richard zijn 2e vrije dag in moest leveren en dat het dus niet mogelijk was om 5 dagen te werken. Volgende week komt de General Manager terug, dus hopelijk kan hij nog iets voor ons beteken. Dus de woensdags was ik een beetje teleurgesteld door het resultaat, maar goed, het zei zo.

Mijn eerste indruk van Bali is echter wel op en top! De mensen zijn allemaal zo vriendelijk, ze willen je altijd helpen, en blijven altijd lachen. Op het werk vragen ze om de haverklap of ik wel heb ontbeten of ik wel heb geluncht etc. Tot nu bevalt het leven erg goed, en gaat het lekker door! Het is bijzonder mooi eiland en zijn heel veel dingen die ik nog moet gaan zien!

Ik hou jullie tzt op de hoogte!

mijn adres is vanaf nu:
Jalan By Pass Ngurah Rai 90x, Kedonganan 80361 Kuta, Bali Indonesië
tel.: (+62) 0821 4484 5694