3e reisverslag; Bali "De tiid halt gjin skoft"
Door: Henk Minkema
Blijf op de hoogte en volg Henk
10 September 2015 | Indonesië, Kuta
Lieve mensen in Nederland, de tijd gaat snel en zoals we in Fryslân dan ook zeggen: “ De tiid halt gjin skoft”, dat gevoel heb ik ook zeker. Ik zit dan ook alweer 5 maanden op Bali! 5 maanden Bali betekend dan ook dat ik al op de helft van mijn stage periode zit... echt waar “De tiid halt gjin skoft!”.
In mijn vorige reisblog ging het nog over April en Mei, nu zijn de volgende 2 maanden aan de beurt! De afgelopen 2 maanden zijn relatief rustig verlopen. Druk aan het werk, en dan die ene vrije dag die ik in de week heb hoop ik dan ook te spenderen op het strand of iets te mogen en te kunnen zien. Echter heb ik soms een deadline van projecten van school of van het werk, en als het druk op het werk is, heb ik geen tijd om tijdens werktijd aan mijn projecten te zitten, wat betekend dat ik het af moet maken op mijn vrije dag. Uiteraard probeer ik dat zoveel mogelijk te voorkomen.
Op dinsdag 9 juni, had ik een ochtend dienst, en ben ik die avond samen met mijn huisgenoot Juliet naar de sportschool geweest. Daarna kwam Richard ook nog langs en hebben we boven de sport school in een Japans restaurant heerlijke sushi gegeten! Een plek om eens wat vaker heen te gaan, niet alleen voor het eten maar uiteraard gaat het om het sporten.... Op zaterdag 13 juni mocht het stagebedrijf zijn ‘2 jarig’ bestaan vieren, beter gezegd de naam bestaat 2 jaar. Sinds 2 jaar heet het bedrijf Grand Inna Kuta (GIK) en daarvoor was het Inna Kuta Beach. De feestmiddag begon om 14uur met de opening het zingen van het GIK lied. Een aangepaste tekst op het Indonesische volkslied. Vervolgens kwamen er interessante speeches voorbij van de General Manager, de commissaris van de Inna group, en nog wat andere. Vervolgens was er een traditionele dans voorstelling en cabaret. Het belangrijkste moment was nog voor de medewerkers althans, het bekend maken van de medewerker van het jaar, en de super medewerker loterij, met als hoofdprijs een splinternieuwe scooter. Was leuk om mee te maken, maar heb 99% van de tijd niks kunnen verstaan! Alles was in het Indonesisch, maar het was vast geslaagd!
Op maandag 15 juni ben ik een stukje wezen toeren naar het Noord-westen van het eiland. Mooie rit vlak langs de oceaan, rijstvelden en mooie uitzichten over het bergachtige landschap. Uiteindelijk had ik mijn bestemming ook gevonden wat Komune beach club was. Een verscholen beachclub en dus niet al te druk; zwembad, muziek, eten, biertje en prachtig uitzicht over het zwarte strand, de volkaan Agung, en de eilanden Nusa Lembongan, Nusa ceninang en Nusa Penida. Om half 4 kwam mijn collega Kenzoo, hij kwam wat later anders was het te warm en werd hij te bruin... (Mensen hier geloven, hoe witter, hoe beter). Was een gezellige middag en uiteindelijk nog verse vis wezen eten op ‘turtle island’. Zondag 21 juni was het tijd voor een film avondje. Johan was net terug van zijn 4 weeks reis door de omliggende omgeving van Bali en onder het genot van een biertje zijn verhalen gehoord en film gekeken.
Op zaterdag 27 Juni mocht ik mijn 25e verjaardag vieren. Voor die avond had ik een feestje georganiseerd welke om 19uur zou beginnen. Aangekomen op het werk had Richard een taart geregeld en werd ik toegezongen door mijn collega’s en gefeliciteerd. Na een korte werkdag gehad te hebben heb ik nog met mijn ouders gebeld en later nog met mijn zusje. Toen ik thuis kwam uit mijn werk, was alles al helemaal klaar gezet voor het feest door mijn huisgenoten en de huisbaas, en in een compleet Balinese versiering. Gedoucht en mijn ‘feest kleren’ aan gedaan. Maar toen ik weer buiten kwam stonden de huisgenoten in een compleet Balinees outfit! Ja toen kreeg ik ook de opdracht om mijzelf maar weer te verkleden, in Balinees uniform. Ook alle vrienden die langs kwamen moesten in Balinees uniform, dit werd geregeld als ze zelf niks hadden en andere moesten ze hun eigen aan doen. Om 19:30 waren de meeste mensen er en konden we beginnen met het diner. Wayan zijn vrouw en personeel hadden heerlijk gekookt, het was echter zoveel dat we het ook lange na niet op konden. Na het diner, kwam nog een verjaardagstaart, en uiteraard met kaarsjes. Na een wens bedacht te hebben en de kaarsjes uit geblaast te hebben, ontstoken de kaarsjes zich opnieuw, uitblazen en gingen weer aan! Na 5 minuten hilarisch tafereel, gaven de kaarsjes zich eindelijk gewonnen. Ik kreeg van Kenzoo en zijn vriendin Desak een houtsnijwerk met mijn Balinese naam erop, had hij zelf gemaakt, ontzettend mooi en gelijk ook een prachtig souvenir van Bali. Daarnaast kreeg ik van de anderen een wildwater- rafting cadeau. Na de gezellige avond thuis zijn we nog met een groot deel op stap geweest naar la Favela in Seminyak.
Op 1 juli was het volle moon, of te wel Purnama. 1x per half jaar wordt er in elke tempel groot uitgepakt, dus ook op het werk, in de tempel een dag lang ceremonies. Ik heb deze dag ook van begin tot het einde mee gemaakt, want was wel benieuwd wat er dan allemaal ging gebeuren. Om 8 uur in de ochtend begon een processie van de hoofd tempel naar 1 van de kleine tempels op het werk. Met het gambalan orkest, de priester en allemaal offeringen, parasols, speren en weet ik allemaal wat, werd er een gehele offeringsceremonie gehouden. Met veel wierook, heilig water, gezang en gebeden. Vervolgens keerde men terug naar de grote tempel. En werd er opnieuw geofferd. Vervolgens was het tijd voor een traditionele dans met gemaskerde personen, en na de dans was het etenstijd. En iedereen was happy want er werd Babi Gulleng geserveerd, een typisch Balinees lekkernij. Om 12:00 uur begon het grote gebed. Bijna alle collega’s deden hier aan mee. Het gehele plein was vol gestroomd en ook ik zat er tussen in. Door een collega werd mij uitgelegd hoe het ging, en wat te doen. Het is niet gewoon de handen vouwen, maar dit gaat handen en bloemetje ‘reinigen’ met de rook van wierook, bloemetje in de vinger toppen en de handen tegen elkaar. Wachten tot het belletje stopt, het bloemetje achter je oren, en dan gaan we opnieuw. Na 7x keer was het bidden klaar, en komt de priester langs met heilig water en rijst. Het heilige water moet je 3x drinken en vierde keer moet je het over je heen gieten. En dan een paar rijst korrels op je voorhoofd. Na de ceremonie nog een kleine gambalan les gekregen van een collega, en dit lijkt op een xylofoon, maar is toch net even wat lastiger.
Op 5 juli naar het strand geweest en die avond met Kenzoo wezen stappen in Kuta. Op 15 Juli begon Galungan, dit is 1 van de belangrijkste periode voor de Balinezen. De overledene komen als geest terug op het eiland, en worden op allerlei manieren vertroeteld. Elke dag ceremonies, de straten worden versierd, ceremonies met muziek, er lopen in mijn ogen ‘vreemde wezens’ mee, zoals de Barong, en gaan van tempel naar tempel om de goden en geesten tevreden te houden. Dit sluit af op 25 juli, op Kuningan, de dag dat de geesten/zielen weer terug gaan naar de hemel, een soort van Hemelvaartsdag.
Op 19 Juli hebben we de Amsterdamse Johan op het vliegtuig gezet terug naar ‘Belanda’. Hij had echter niet veel geluk hier op Bali betreffende zijn gezondheid. Zo kreeg hij o.a. Salmonella Bacterie, Buik Tyfus, en in de laatste maand, net klaar met zijn stage. Werd hij gestoken door de dengue mug. Hij heeft toen 1 week in het ziekenhuis mogen liggen. Gelukkig kon hij nog 2 weken genieten buiten het ziekenhuis maar dit in een zwakke toestand. Leuke feestjes met hem mee gemaakt, en jammer dat hij al weer klaar was met zijn stage. Op 23 Juli een vrije dag en uiteraard op het strand gelegen. En op 24 Juli werd er een ceremonie in de grote tempel voor huis gehouden. Dit was niet bepaald erg gezellig. Er kwam veel gegil, geschreeuw en gehuil uit de tempel. De verlichting was uit, de straatverlichting in een straal van 100 meter deed het tijdelijk ook niet. Door het gegil ben ik uiteraard maar even op straat wezen kijken. Op straat aangekomen zag ik een paar vreemde wezens onder begeleiding weg lopen. En er stond een hele meute op straat. En er kwamen steeds meer mensen de tempel uit, sommigen volledig bezweet of het gezicht nog onder de tranen. Nadat bijna iedereen de tempel uit was ging er een processie naar de kleinere dorpstempels. Daarin sloten zich ook de laatste mensen die uit tempel kwamen zich aan. Echter waren deze mensen nog volledig in trance. Nog steeds huilend, schreeuwend of niet wetend wat ze deden. Erg bijzonder maar ook eng om te zien. Na een aantal minuten ging het licht weer aan, en de mensen die niet mee liepen in de processie gingen naar huis. Thuis heb ik nog maar eens wat filmpjes over dit tafereel op YouTube op gezocht en tjsa dan ga je er toch wel een beetje anders naar kijken.
Op zondag 26 Juli had ik een korte ochtenddienst, de maandags was ik vrij, en de dinsdags had ik een late dienst. Dus dat was een ideaal moment om mijn eerste ‘vakantie’ op Bali dan ook maar eens te vieren. Ik had de planning om naar Ubud te gaan, en mijn collega Kenzoo wou wel mee. Naast dat dit gezellig was, was dit ook ideaal, hij wist de weg, hij wist de mooie bezienswaardigheden te vinden. Ik had via Internet een homestay geboekt, voor nog geen €25,00 per nacht. Eenmaal daar aangekomen eerst ff rustig aan gedaan, wat gedronken en toen Ubud maar eens in. Een klein dorpje maar met veel dingen te beleven. Zo is er een paleis van de voormalige koning van Ubud, en naast dat het wat traditioneler is en in de bergen ligt met een prachtige natuur, is het ook een dorp voor kunst. En dat zag je ook op vele plaatsen terug. Houtsnijwerk, schilderijen, zilver, potten noem maar op. En natuurlijk de souvenir winkeltjes ontbreken niet. De maandags zijn we vroeg opgestaan en hebben we een tour, uiteraard op de scooter door de regio gemaakt. De eerste stop was bij de bekende Tegalalang Rijst terrassen. Prachtig uitzicht over een vallei met rijstvelden, palm bomen, het typische Balinese reisboekje foto uitzicht. Vervolgens kwamen we bij een koffie proeverij tuin, met een mooi uitzicht over een ander rijstveld met een uitzicht platform voor ook weer prachtige foto’s. Toen gingen we opzoek naar een aantal tempels. De eerste was de Pura Gunung Kawi Sebatu, dit bleek echter niet de tempel te zijn waar we naar opzoek waren dus na even rond gekeken te hebben hebben we de reis vervolgd. Toen kwamen we bij de Pura Tirta Empul. Dit is de tempel waar het ritueel met heilig water wordt gehouden. Een vijver/bad met 11 fonteinen waar je bid, het heilig water drinkt en dan door gaat naar de volgende fontein. Na hier een uurtje te hebben rondgedwaald door gegaan naar de echte Pura Gunung Kawi. Een tempel met uit de rotsen gebouwde beelden, geheel symmetrisch en met in het midden een klein riviertje. Deze kun je oversteken met de gewone brug, maar dat was niet genoeg. We hebben het leven gewaagd door naar beneden te klimmen via de stenen en boomstammen de overkant van de rivier te bereiken en dan de weg omhoog zien te vinden. Na deze tempel zijn we door gescooterd naar Goa Gajah, de olifanten grot. De olifant heeft in het Hindoestaanse geloof een bijzondere betekenis. De god Ganesha of Ganapati Tantra is (de zoon van Shiva, een van de belangrijkste goden) een god, in de vorm van een mens maar met het hoofd van een olifant en vier armen. Het was inmiddels ook al 3 uur dus werd het tijd om te gaan lunchen. Kenzoo wist een leuk restaurant met diverse terrassen rond een rijstveld, Bebek Tepi Sawah. Na hier lekker gegeten hadden en tot rust gekomen te zijn, zijn we door gereden naar Monkey Forest, een van de bekendste plaatsen van Ubud regio. Hier leven aapjes in het wild en was uiteraard grappig om te zien. In een jungle landschap met riviertjes, bruggetjes en lianen hadden we dit op een gegeven ogenblik wel gezien. Die avond wezen eten in Laughing Budha en nog een paar biertjes gedronken in de XL Shisha lounge. Toen terug naar de homestay en de volgende weer terug naar reality. Een leuk weekend, veel gezien en eindelijk de toerist zelf uitgehangen op Bali.
Op stage gaat het ook allemaal zijn gangetje, daarvoor ben ik hier tenslotte. Doe nog steeds leuke dingen, collega’s zijn gezellig en kan ik goed mee opschieten, en het werk wat ik doe, heb ik nog steeds veel plezier in. Ook mijn stage opdracht om de gast tevredenheid te onderzoeken en te verbeteren, is een uitdagende opdracht. Maar is niet altijd makkelijk. Ik zit nog steeds op de afdeling guest relations, en assisteer de duty manager veel. Dus dat betekend het oplossing van problemen en klachten. Dit is voornamelijk het leukste en altijd weer uitdagend. Hoe maken we de gast weer tevreden nadat ze een klacht hebben. En aangezien het om een hotel gaat met 320 kamers, is er ook elke dag weer genoeg om op te lossen. Ook probeer ik de lokale taal te leren, maar dit valt niet mee. Ook omdat ik met alles collega’s eigenlijk alleen maar Engels spreek, leer ik de lokale taal niet echt snel. Hopelijk veranderd dit snel.
De maand Augustus hoop ik wat eerder online te zetten, zodat ook de verhalen nog een beetje up to date blijven.
Bedankt voor het lezen van het derde deel, van mijn Bali avontuur. Groetjes vanaf heerlijke zonovergoten Bali!
Henk
In mijn vorige reisblog ging het nog over April en Mei, nu zijn de volgende 2 maanden aan de beurt! De afgelopen 2 maanden zijn relatief rustig verlopen. Druk aan het werk, en dan die ene vrije dag die ik in de week heb hoop ik dan ook te spenderen op het strand of iets te mogen en te kunnen zien. Echter heb ik soms een deadline van projecten van school of van het werk, en als het druk op het werk is, heb ik geen tijd om tijdens werktijd aan mijn projecten te zitten, wat betekend dat ik het af moet maken op mijn vrije dag. Uiteraard probeer ik dat zoveel mogelijk te voorkomen.
Op dinsdag 9 juni, had ik een ochtend dienst, en ben ik die avond samen met mijn huisgenoot Juliet naar de sportschool geweest. Daarna kwam Richard ook nog langs en hebben we boven de sport school in een Japans restaurant heerlijke sushi gegeten! Een plek om eens wat vaker heen te gaan, niet alleen voor het eten maar uiteraard gaat het om het sporten.... Op zaterdag 13 juni mocht het stagebedrijf zijn ‘2 jarig’ bestaan vieren, beter gezegd de naam bestaat 2 jaar. Sinds 2 jaar heet het bedrijf Grand Inna Kuta (GIK) en daarvoor was het Inna Kuta Beach. De feestmiddag begon om 14uur met de opening het zingen van het GIK lied. Een aangepaste tekst op het Indonesische volkslied. Vervolgens kwamen er interessante speeches voorbij van de General Manager, de commissaris van de Inna group, en nog wat andere. Vervolgens was er een traditionele dans voorstelling en cabaret. Het belangrijkste moment was nog voor de medewerkers althans, het bekend maken van de medewerker van het jaar, en de super medewerker loterij, met als hoofdprijs een splinternieuwe scooter. Was leuk om mee te maken, maar heb 99% van de tijd niks kunnen verstaan! Alles was in het Indonesisch, maar het was vast geslaagd!
Op maandag 15 juni ben ik een stukje wezen toeren naar het Noord-westen van het eiland. Mooie rit vlak langs de oceaan, rijstvelden en mooie uitzichten over het bergachtige landschap. Uiteindelijk had ik mijn bestemming ook gevonden wat Komune beach club was. Een verscholen beachclub en dus niet al te druk; zwembad, muziek, eten, biertje en prachtig uitzicht over het zwarte strand, de volkaan Agung, en de eilanden Nusa Lembongan, Nusa ceninang en Nusa Penida. Om half 4 kwam mijn collega Kenzoo, hij kwam wat later anders was het te warm en werd hij te bruin... (Mensen hier geloven, hoe witter, hoe beter). Was een gezellige middag en uiteindelijk nog verse vis wezen eten op ‘turtle island’. Zondag 21 juni was het tijd voor een film avondje. Johan was net terug van zijn 4 weeks reis door de omliggende omgeving van Bali en onder het genot van een biertje zijn verhalen gehoord en film gekeken.
Op zaterdag 27 Juni mocht ik mijn 25e verjaardag vieren. Voor die avond had ik een feestje georganiseerd welke om 19uur zou beginnen. Aangekomen op het werk had Richard een taart geregeld en werd ik toegezongen door mijn collega’s en gefeliciteerd. Na een korte werkdag gehad te hebben heb ik nog met mijn ouders gebeld en later nog met mijn zusje. Toen ik thuis kwam uit mijn werk, was alles al helemaal klaar gezet voor het feest door mijn huisgenoten en de huisbaas, en in een compleet Balinese versiering. Gedoucht en mijn ‘feest kleren’ aan gedaan. Maar toen ik weer buiten kwam stonden de huisgenoten in een compleet Balinees outfit! Ja toen kreeg ik ook de opdracht om mijzelf maar weer te verkleden, in Balinees uniform. Ook alle vrienden die langs kwamen moesten in Balinees uniform, dit werd geregeld als ze zelf niks hadden en andere moesten ze hun eigen aan doen. Om 19:30 waren de meeste mensen er en konden we beginnen met het diner. Wayan zijn vrouw en personeel hadden heerlijk gekookt, het was echter zoveel dat we het ook lange na niet op konden. Na het diner, kwam nog een verjaardagstaart, en uiteraard met kaarsjes. Na een wens bedacht te hebben en de kaarsjes uit geblaast te hebben, ontstoken de kaarsjes zich opnieuw, uitblazen en gingen weer aan! Na 5 minuten hilarisch tafereel, gaven de kaarsjes zich eindelijk gewonnen. Ik kreeg van Kenzoo en zijn vriendin Desak een houtsnijwerk met mijn Balinese naam erop, had hij zelf gemaakt, ontzettend mooi en gelijk ook een prachtig souvenir van Bali. Daarnaast kreeg ik van de anderen een wildwater- rafting cadeau. Na de gezellige avond thuis zijn we nog met een groot deel op stap geweest naar la Favela in Seminyak.
Op 1 juli was het volle moon, of te wel Purnama. 1x per half jaar wordt er in elke tempel groot uitgepakt, dus ook op het werk, in de tempel een dag lang ceremonies. Ik heb deze dag ook van begin tot het einde mee gemaakt, want was wel benieuwd wat er dan allemaal ging gebeuren. Om 8 uur in de ochtend begon een processie van de hoofd tempel naar 1 van de kleine tempels op het werk. Met het gambalan orkest, de priester en allemaal offeringen, parasols, speren en weet ik allemaal wat, werd er een gehele offeringsceremonie gehouden. Met veel wierook, heilig water, gezang en gebeden. Vervolgens keerde men terug naar de grote tempel. En werd er opnieuw geofferd. Vervolgens was het tijd voor een traditionele dans met gemaskerde personen, en na de dans was het etenstijd. En iedereen was happy want er werd Babi Gulleng geserveerd, een typisch Balinees lekkernij. Om 12:00 uur begon het grote gebed. Bijna alle collega’s deden hier aan mee. Het gehele plein was vol gestroomd en ook ik zat er tussen in. Door een collega werd mij uitgelegd hoe het ging, en wat te doen. Het is niet gewoon de handen vouwen, maar dit gaat handen en bloemetje ‘reinigen’ met de rook van wierook, bloemetje in de vinger toppen en de handen tegen elkaar. Wachten tot het belletje stopt, het bloemetje achter je oren, en dan gaan we opnieuw. Na 7x keer was het bidden klaar, en komt de priester langs met heilig water en rijst. Het heilige water moet je 3x drinken en vierde keer moet je het over je heen gieten. En dan een paar rijst korrels op je voorhoofd. Na de ceremonie nog een kleine gambalan les gekregen van een collega, en dit lijkt op een xylofoon, maar is toch net even wat lastiger.
Op 5 juli naar het strand geweest en die avond met Kenzoo wezen stappen in Kuta. Op 15 Juli begon Galungan, dit is 1 van de belangrijkste periode voor de Balinezen. De overledene komen als geest terug op het eiland, en worden op allerlei manieren vertroeteld. Elke dag ceremonies, de straten worden versierd, ceremonies met muziek, er lopen in mijn ogen ‘vreemde wezens’ mee, zoals de Barong, en gaan van tempel naar tempel om de goden en geesten tevreden te houden. Dit sluit af op 25 juli, op Kuningan, de dag dat de geesten/zielen weer terug gaan naar de hemel, een soort van Hemelvaartsdag.
Op 19 Juli hebben we de Amsterdamse Johan op het vliegtuig gezet terug naar ‘Belanda’. Hij had echter niet veel geluk hier op Bali betreffende zijn gezondheid. Zo kreeg hij o.a. Salmonella Bacterie, Buik Tyfus, en in de laatste maand, net klaar met zijn stage. Werd hij gestoken door de dengue mug. Hij heeft toen 1 week in het ziekenhuis mogen liggen. Gelukkig kon hij nog 2 weken genieten buiten het ziekenhuis maar dit in een zwakke toestand. Leuke feestjes met hem mee gemaakt, en jammer dat hij al weer klaar was met zijn stage. Op 23 Juli een vrije dag en uiteraard op het strand gelegen. En op 24 Juli werd er een ceremonie in de grote tempel voor huis gehouden. Dit was niet bepaald erg gezellig. Er kwam veel gegil, geschreeuw en gehuil uit de tempel. De verlichting was uit, de straatverlichting in een straal van 100 meter deed het tijdelijk ook niet. Door het gegil ben ik uiteraard maar even op straat wezen kijken. Op straat aangekomen zag ik een paar vreemde wezens onder begeleiding weg lopen. En er stond een hele meute op straat. En er kwamen steeds meer mensen de tempel uit, sommigen volledig bezweet of het gezicht nog onder de tranen. Nadat bijna iedereen de tempel uit was ging er een processie naar de kleinere dorpstempels. Daarin sloten zich ook de laatste mensen die uit tempel kwamen zich aan. Echter waren deze mensen nog volledig in trance. Nog steeds huilend, schreeuwend of niet wetend wat ze deden. Erg bijzonder maar ook eng om te zien. Na een aantal minuten ging het licht weer aan, en de mensen die niet mee liepen in de processie gingen naar huis. Thuis heb ik nog maar eens wat filmpjes over dit tafereel op YouTube op gezocht en tjsa dan ga je er toch wel een beetje anders naar kijken.
Op zondag 26 Juli had ik een korte ochtenddienst, de maandags was ik vrij, en de dinsdags had ik een late dienst. Dus dat was een ideaal moment om mijn eerste ‘vakantie’ op Bali dan ook maar eens te vieren. Ik had de planning om naar Ubud te gaan, en mijn collega Kenzoo wou wel mee. Naast dat dit gezellig was, was dit ook ideaal, hij wist de weg, hij wist de mooie bezienswaardigheden te vinden. Ik had via Internet een homestay geboekt, voor nog geen €25,00 per nacht. Eenmaal daar aangekomen eerst ff rustig aan gedaan, wat gedronken en toen Ubud maar eens in. Een klein dorpje maar met veel dingen te beleven. Zo is er een paleis van de voormalige koning van Ubud, en naast dat het wat traditioneler is en in de bergen ligt met een prachtige natuur, is het ook een dorp voor kunst. En dat zag je ook op vele plaatsen terug. Houtsnijwerk, schilderijen, zilver, potten noem maar op. En natuurlijk de souvenir winkeltjes ontbreken niet. De maandags zijn we vroeg opgestaan en hebben we een tour, uiteraard op de scooter door de regio gemaakt. De eerste stop was bij de bekende Tegalalang Rijst terrassen. Prachtig uitzicht over een vallei met rijstvelden, palm bomen, het typische Balinese reisboekje foto uitzicht. Vervolgens kwamen we bij een koffie proeverij tuin, met een mooi uitzicht over een ander rijstveld met een uitzicht platform voor ook weer prachtige foto’s. Toen gingen we opzoek naar een aantal tempels. De eerste was de Pura Gunung Kawi Sebatu, dit bleek echter niet de tempel te zijn waar we naar opzoek waren dus na even rond gekeken te hebben hebben we de reis vervolgd. Toen kwamen we bij de Pura Tirta Empul. Dit is de tempel waar het ritueel met heilig water wordt gehouden. Een vijver/bad met 11 fonteinen waar je bid, het heilig water drinkt en dan door gaat naar de volgende fontein. Na hier een uurtje te hebben rondgedwaald door gegaan naar de echte Pura Gunung Kawi. Een tempel met uit de rotsen gebouwde beelden, geheel symmetrisch en met in het midden een klein riviertje. Deze kun je oversteken met de gewone brug, maar dat was niet genoeg. We hebben het leven gewaagd door naar beneden te klimmen via de stenen en boomstammen de overkant van de rivier te bereiken en dan de weg omhoog zien te vinden. Na deze tempel zijn we door gescooterd naar Goa Gajah, de olifanten grot. De olifant heeft in het Hindoestaanse geloof een bijzondere betekenis. De god Ganesha of Ganapati Tantra is (de zoon van Shiva, een van de belangrijkste goden) een god, in de vorm van een mens maar met het hoofd van een olifant en vier armen. Het was inmiddels ook al 3 uur dus werd het tijd om te gaan lunchen. Kenzoo wist een leuk restaurant met diverse terrassen rond een rijstveld, Bebek Tepi Sawah. Na hier lekker gegeten hadden en tot rust gekomen te zijn, zijn we door gereden naar Monkey Forest, een van de bekendste plaatsen van Ubud regio. Hier leven aapjes in het wild en was uiteraard grappig om te zien. In een jungle landschap met riviertjes, bruggetjes en lianen hadden we dit op een gegeven ogenblik wel gezien. Die avond wezen eten in Laughing Budha en nog een paar biertjes gedronken in de XL Shisha lounge. Toen terug naar de homestay en de volgende weer terug naar reality. Een leuk weekend, veel gezien en eindelijk de toerist zelf uitgehangen op Bali.
Op stage gaat het ook allemaal zijn gangetje, daarvoor ben ik hier tenslotte. Doe nog steeds leuke dingen, collega’s zijn gezellig en kan ik goed mee opschieten, en het werk wat ik doe, heb ik nog steeds veel plezier in. Ook mijn stage opdracht om de gast tevredenheid te onderzoeken en te verbeteren, is een uitdagende opdracht. Maar is niet altijd makkelijk. Ik zit nog steeds op de afdeling guest relations, en assisteer de duty manager veel. Dus dat betekend het oplossing van problemen en klachten. Dit is voornamelijk het leukste en altijd weer uitdagend. Hoe maken we de gast weer tevreden nadat ze een klacht hebben. En aangezien het om een hotel gaat met 320 kamers, is er ook elke dag weer genoeg om op te lossen. Ook probeer ik de lokale taal te leren, maar dit valt niet mee. Ook omdat ik met alles collega’s eigenlijk alleen maar Engels spreek, leer ik de lokale taal niet echt snel. Hopelijk veranderd dit snel.
De maand Augustus hoop ik wat eerder online te zetten, zodat ook de verhalen nog een beetje up to date blijven.
Bedankt voor het lezen van het derde deel, van mijn Bali avontuur. Groetjes vanaf heerlijke zonovergoten Bali!
Henk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
